En zo zit de eerste week er al op. En wát voor week! Een emotionele rollercoaster. Waar 't begon met verdriet, teleurstelling, maar ook met trots, zijn we nu volop aan het genieten van deze 4 kanjers en Fimke.
Ze groeien als kool en worden steeds leuker en leuker. Helaas is Sinne nog bij mijn ouders. Fimke laat het niet toe dat haar moeder in de buurt van de puppy's komt. Hopelijk komt het gauw goed, want we missen haar wel. Gelukkig heeft ze een hele goede logeerplek.
Op naar week 2!
Ze groeien als kool en worden steeds leuker en leuker. Helaas is Sinne nog bij mijn ouders. Fimke laat het niet toe dat haar moeder in de buurt van de puppy's komt. Hopelijk komt het gauw goed, want we missen haar wel. Gelukkig heeft ze een hele goede logeerplek.
Op naar week 2!
26 november 2021
25 november 2021
24 november 2021
23 november 2021
Vandaag hebben we Spriet helaas in moeten laten slapen. Spriet dronk vanaf het moment dat ie geboren werd niet uit zichzelf. Ik legde hem ieder uur aan en was daar soms ook best lang mee bezig, omdat hij niet wilde happen.
Uiteindelijk lukte het helemaal niet meer om hem aan de tepel te krijgen en zijn we hem met de hand gaan voeren. Er stond een afspraak bij de dierenarts gepland voor de volgende ochtend, maar in de avond begon hij zo te jammeren. Het ging door merg en been. We wilden zo de nacht niet door en zijn laat in de avond nog naar de dierenarts geweest. Helaas was Spriet niet meer te redden. Hier zijn we wel even flink verdrietig om geweest. Wat oneerlijk. Ik was zo benieuwd hoe hij zou zijn als 'ie groot is. Hij was super mooi getekend. Maar het is niet anders. We kunnen er niks aan veranderen helaas. Op de foto zie je duidelijk hoe klein hij was en bleef. Nu ligt 'ie hier wel naast Buffel en dat is écht een buffel, maar Spriet bleef wat om zijn geboortegewicht hangen en dat had al flink hoger moeten zijn. |