De Dekking
Op donderdag 1 januari 2015 begon t avontuur. Op naar Den Haag waar Sam (Feike fan 't Foksfamylje) woont. Ik dacht al dat Sinne nog niet dekrijp zou zijn en dat was ook zo. Maar zo zagen ze elkaar wel weer even en de klik was er gelukkig nog steeds.
Zaterdag 3 januari opnieuw naar Den Haag. Nu ging t beter. Maar Sam is de liefste reu ooit en bij ieder piepje van Sinne stapte hij weer af. Hierdoor verschoot ie zijn kruid. Shit!
Op zondag weer naar Den Haag. Sam en Sinne hadden er weer zin in, maar Sinne piepte weer en hierdoor gebeurde hetzelfde als op zaterdag. Balen! Wat nu? Bij mij zakte de moed wel in de schoenen. Al ruim 7 jaar wacht ik op een nestje. Met Fenne is t niet gelukt en nu lukt t weer niet?
Gelukkig zijn er genoeg fokkers met veel ervaring en nadat ik een peptalk kreeg, ging ik vol goede moed naar huis met 2 honden in de kofferbak. Sam kwam logeren! Bij ons thuis moest Sam even bijkomen, maar in de avond toonde hij toch weer interesse in Sinne. Sinne daarentegen haalde de hele dag al alles uit de kast om Sam te verleiden. Ze haalde zelfs botjes en legde die bij hem meer. Heel schattig.
Uiteindelijk kwam t allemaal niet verder dan luchtfietsen. Bij ieder geluidje van Sinne zei Sam heel hard "sorry mijn liefste" en stapte direct af.
Op 5 januari 's ochtends vroeg dacht ik dat ik dan toch maar naar de dekmeester moest. Die helpt een handje en zo zou t vast goed komen. Ik had alleen heel slecht geslapen en de dichtstbijzijnde dekmeester is bijna 2 uren rijden, dus ik zag er als een berg tegenop. Maar wat moet, dat moet.
Ik liet de honden even in de achtertuin en pakte de telefoon om de dekmeester te bellen. Nummer intoetsen.... tuut....tuut.... liep ondertussen naar de achterdeur, keek naar buiten en zag Sam afstappen en.... ze zaten gekoppeld!!!! Snel telefoon opgehangen en naar buiten. Zonder jas natuurlijk. Ik denk een kwartier gekoppeld. Vond t ook lang zat zo zonder jas.
Mijn dag kon al niet meer stuk! Snel het bazinnetje van Sam gebeld en die was ook super blij natuurlijk.
Ik hoopte op nog een dekking en die kwam gelukkig ook. 's Avonds rond een uur of 6 stonden ze weer gekoppeld. Binnen in de woonkamer deze keer. Lekker warm. Ze stonden weer ruim een kwartier vast.
Zaterdag 3 januari opnieuw naar Den Haag. Nu ging t beter. Maar Sam is de liefste reu ooit en bij ieder piepje van Sinne stapte hij weer af. Hierdoor verschoot ie zijn kruid. Shit!
Op zondag weer naar Den Haag. Sam en Sinne hadden er weer zin in, maar Sinne piepte weer en hierdoor gebeurde hetzelfde als op zaterdag. Balen! Wat nu? Bij mij zakte de moed wel in de schoenen. Al ruim 7 jaar wacht ik op een nestje. Met Fenne is t niet gelukt en nu lukt t weer niet?
Gelukkig zijn er genoeg fokkers met veel ervaring en nadat ik een peptalk kreeg, ging ik vol goede moed naar huis met 2 honden in de kofferbak. Sam kwam logeren! Bij ons thuis moest Sam even bijkomen, maar in de avond toonde hij toch weer interesse in Sinne. Sinne daarentegen haalde de hele dag al alles uit de kast om Sam te verleiden. Ze haalde zelfs botjes en legde die bij hem meer. Heel schattig.
Uiteindelijk kwam t allemaal niet verder dan luchtfietsen. Bij ieder geluidje van Sinne zei Sam heel hard "sorry mijn liefste" en stapte direct af.
Op 5 januari 's ochtends vroeg dacht ik dat ik dan toch maar naar de dekmeester moest. Die helpt een handje en zo zou t vast goed komen. Ik had alleen heel slecht geslapen en de dichtstbijzijnde dekmeester is bijna 2 uren rijden, dus ik zag er als een berg tegenop. Maar wat moet, dat moet.
Ik liet de honden even in de achtertuin en pakte de telefoon om de dekmeester te bellen. Nummer intoetsen.... tuut....tuut.... liep ondertussen naar de achterdeur, keek naar buiten en zag Sam afstappen en.... ze zaten gekoppeld!!!! Snel telefoon opgehangen en naar buiten. Zonder jas natuurlijk. Ik denk een kwartier gekoppeld. Vond t ook lang zat zo zonder jas.
Mijn dag kon al niet meer stuk! Snel het bazinnetje van Sam gebeld en die was ook super blij natuurlijk.
Ik hoopte op nog een dekking en die kwam gelukkig ook. 's Avonds rond een uur of 6 stonden ze weer gekoppeld. Binnen in de woonkamer deze keer. Lekker warm. Ze stonden weer ruim een kwartier vast.
|
|
|
|
